My Inspiration

วันศุกร์ที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2555

My Inspiration

"ถูกแทรกซึมอยู่ในชีวิตและจิตใจ"

ฉันเกิดวันที่ 27 เมษายน 2533 ตรงกับขึ้น 4 ค่ำ

เดือนหก(6) ปีมะเมีย  เวลา 06.00 เช้า

จริงๆแล้ววันเกิดฉันก็ไม่ได้ตรงกับวันพระแต่อย่างใด   เพียงแต่อยากดึงให้เชื่อมโยงกับการนับวันเดือนปี แบบจันทรคติ  เพื่อให้เข้ากับเด็กไทยใจพุทธศาสนาเท่านั้นเอง

ตอนเด็กๆ จำได้ว่าตาชอบพาไปเที่ยววิ่งเล่นในวัดตลอด  ปีใหม่ 
สงกรานต์ งานบุญ  งานประเพณีก็ต้องไปวัด  ตอนนี้ฉันมาเรียนไกลบ้าน  ถ้าว่างเมื่อ

ไหร่  ที่ที่ฉันอยากไปเที่ยวที่สุดก็เห็นจะเป็นวัดนั่นแหละ  เที่ยวแล้วสบาย
ใจ ถึงร้อนกายแต่สบายใจมาก   และทุกๆครั้งที่ได้กลับบ้าน 8 ค่ำ 15 ค่ำ เมื่อไหร่แล้วเจอฉันที่วัดได้เลย

ฉันมีความสุขมากที่ได้ไปวัดกับพ่อ แม่ พี่และน้องของฉัน


นั้นเป็นเพียงบันทึกเล็กๆ เกี่ยวกับความผูกพันระหว่างฉันกับสถาปัตยกรรมที่เรียกว่า "วัด"






เมื่อมาเรียนที่สถาปัตย์  รังสิตแห่งนี้  ก็รู้สึกสนุกมาก  วิชาที่ฉันเพลิดเพลินมากๆ คือวิชา Design และวิชา
ที่ฉันเพลิดเพลินและมีจินตนาการร่วมมากๆ เช่นกันคือ Thai Art  ฉันรู้สึกว่านี่แหละคือสิ่งที่ฉันชอบ  
มันแทรกซึมเข้ามาในงานออกแบบฉันอยู่เสมอ ๆ เช่น งานหลังคา งานสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น มันกลายเป็น Gimmick  ของฉันไปในที่สุด




ฉันเริ่มสนใจสถาปัตยกรรมที่เรียกว่า "วัด" มากยิ่งขึ้น  โดยซื้อหนังสือต่างๆนานาที่เกี่ยวกับวัด มาอ่าน  
พออ่านปุ๊ป  เลือดวิชามันร้าย  มันร้อนรุ่มอยากออกไป ณ สถานที่นั้นๆ  แล้วยืนชี้นิ้วอธิบายความรู้ที่มีให้
เพื่อนฟัง  ยิ่งเพื่อนสนใจมากเท่าไหร่  เรารู้สึกดีกับความรู้ที่เรามีมากเท่านั้น  แต่มันก็คงไม่พอ  ก็พยายามหา
หนังสือมาอ่านอยู่เรื่อย ๆ ค้นหาจากในเน็ตบ้าง  ว่าวัดไหนที่น่าสนใจ  วัดไหนที่แปลก วันไหนที่ดีเด่น  
ก็จะพยายามอ่านและถ้าหากว่าตังค์มี พร้อมเวลาที่สะดวก ก็ออกเดินทางไปค้นหาความจริงในทันใด


เช่น ไปเที่ยววัดในจังหวัดอยุธยา  3 ครั้งภายใน 1 เดือน  แต่ฉันเชื่อแน่ๆ ว่ายังไม่ครบทุกวัด  ทัศนะศึกษา
กับอาจารย์ชาลี ตอนนั้นไปดูโครงสร้างวิหาร โบสถ์ ฯลฯ ของวัดในสมัยอยุธยา  ที่จังหวัดเพชบุรี  ซึ่งเชื่อ
กันว่า เพชบุรีคือ "อยุธยาที่ยังมีลมหายใจ"  ทั้งโครงสร้างเก่าบวกกับสถาปัตยกรรมที่สวยงาม มันช่างสุด
ยอดจริงๆ  เดินเล่นวัดในเขตพระนคร  เป็นต้น










ชีวิตการเรียนก็เหลือน้อยลง น้อยลงทุกวัน ตอนนี้ก็เดินทางมาถึงปี 4 เทอม2 แล้ว  ได้เวลาเลือกหัวข้อ THESIS  แล้ว  ฉันก็รวมความความชอบทั้งหมดเท่าที่เคยผูกพันมาดังนี้

คือสถาปัตยกรรมหนึ่งเดียวในดวงใจจริงๆ

"เรียนถาปัด  แต่มาทำ THESIS ของถาปัดไทยเนี่ยนะ ? คิดไรอยู่ ? "

"แกตายกับองค์ประกอบมันแน่ๆ"

"จะไหวเหลอ  เปลี่ยนใจยังทันนะเว้ย"

"ทำวัดป่าดีกว่ามั้ย ? มันน่าจะง่ายกว่า"

"มันต้องขึ้นอยู่กับประชากร กฎหมาย โน้น นี่ นั่น อีกเยอะนะ มันไม่ได้เป็นสถาปัตยกรรมที่นึกจะสร้างตรงไหนก็สร้างนะเ้ว้ย"

 MJV0&$@8975$%@^*()*_))^$@%


"THESIS เค้าบังคับกันด้วยเหลอ"
"ก็คนมันชอบอ่ะ"
"ไหวสิ ใจรักซะอย่าง"
"วัดไทยนี่แหละ  มันสวยดี  ช่างไทยสุดยอด"
"ก็พื้นที่โครงการมันเป็นวัดอยู่แล้ว  อยู่ใกล้บ้านด้วย  พ่อช่วยหาข้อมูล  สอบถามชาวบ้าน และวิเคราะห์ข้อมูลพร้อมด้วยกฎหมาย  พี่ช่วยถ่ายรูป  แม่ทำกับข้าวมาวัดตอนที่มาหาข้อมูล  แล้วทำไมถึงจะสร้างไม่ได้?"  

โรงเรียนวัดสวนพิกุล
88 หมู่ที่ 6   ตำบลดุสิต  อำเภอถ้ำพรรณรา จังหวัดนครศรีธรรมราช 80260


วัดสวนพิกุล
หมู่ที่ 6   ตำบลดุสิต  อำเภอถ้ำพรรณรา จังหวัดนครศรีธรรมราช 80260


บ้านฉันเอง
222 หมู่ 6 ตำบลบางรูป อำเภอทุ่งใหญ่  จังหวัดนครศร๊ธรรมราช  80240








"ถ้าสถาปัตยกรรมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  ฉันก็อยากให้วัด เป็นส่วนหนึ่งของ THESIS ฉันเช่นกัน"
ในฐานะที่เป็นพุทธศาสนิกชนคนหนึ่ง ที่เกิดมาในดินแดนพุทธศาสนาที่ถือว่ามั่นคงที่สุด ฉันจะทำ THESIS วัดสวนพิกุลให้จงได้ !!

http://profile.yellowpages.co.th/9000027307